Cierpliwości … poniżej są ładne obrazki
Srebrne bibeloty ... Latawica i zakładka do książek
Srebrne bibeloty takie jak zakładka do książek z sygnaturą R. Gallo, to prawdziwy rarytas. Srebrne bibeloty w Znalezione Na Strychu.
Latawica taką fajną zakładkę nam przywiozła do sklepiku. W srebrze robiona z cechem włoskiego złotnika. Nie to, żeby Latawica czytała namiętnie, znalazła to przywiozła. W zasadzie to chyba dostała w prezencie od jakiegoś zakochanego po uszy. Za to Domownik i Kiki czytają dużo.
Zakładka do książek pomału w zapomnienie odchodzi. Staje się artykułem coraz mniej potrzebnym. Przynajmniej jeżeli chodzi o jej funkcję zasadniczą. W e-book ciężko jakiś przedmiot włożyć, w audiobooka nie łatwiej. Takie są trendy, ale zakładki mają swój urok, czar i długą historię. Domownik znalazł kilka opowieści i tzw. ekstrakt poczynił…
Zakładka do książek story by Domownik
Historia zakładek jest ściśle związana z rozwojem książki. Możemy przypuszczać, że zakładek używano już od starożytności, kiedy stosowanym materiałem piśmienniczym był papirus, a książka miała formę zwoju z papirusu o długości nawet do 40 metrów. Jakoś trzeba się było w tym znaleźć…
Pierwsze datowane zakładki pochodzą z czasów średniowiecza. Najwcześniejsza istniejąca zakładka pochodzi z VI wieku naszej ery i jest wykonana z ozdobnej skóry podszytej welinem na odwrocie i przymocowana skórzanym paskiem do okładki kodeksu koptyjskiego (Codex A, MS 813 Chester Beatty Library, Dublin). Została znaleziona w pobliżu miejscowości Sakkara w Egipcie, pod ruinami klasztoru Św. Jeremiasza. Kolejne wczesne zakładki i ich pozostałości znaleziono w kodeksach koptyjskich od I do XI wieku oraz w kodeksach karolińskich od VIII do XII wieku.
Potrzeba stosowania zakładek wynikała w średniowieczu z rzadkości i wartości pierwszych druków. Miejsce czytania należało zaznaczać tak, aby nie uszkodzić kart cennej księgi. Niektóre z najstarszych zakładek odnalezionych w średniowiecznych klasztorach mają formę spinacza. Wykonane zostały z welinu, czyli pergaminu z cielęcej skóry.
Jedne z wcześniejszych zakładek pochodzenia klasztornego, datowane na późne średniowiecze (XII— XV w.), można odnaleźć w inkunabułach — pierwszych drukowanych pismach. W większości wykonane są z welinu lub resztek skóry, która zostawała z oprawy książki. Już wczesne zakładki cechuje różnorodność kształtów od zwykłych prostych pasm do trójkątnych zaciskowych czy też posiadających ruchomy, obrotowy element umożliwiający zaznaczanie kolumny, na której zakończono czytanie.
W wieku XVIII i XIX prym na salonach wiodły jedwabne tasiemki przymocowane u góry książki i wystające poza jej krawędź. Do dziś spotykamy zakładki tego typu (w niektórych książkach o twardej oprawie, w notesach lub w kalendarzach. Zakładki XIX-wieczne najczęściej używane były w Biblii i modlitewnikach, zazwyczaj wykonywano je z jedwabiu lub z haftowanych tkanin.
Pierwsze odrębne, indywidualne, a zatem kolekcjonerskie zakładki zaczęły pojawiać się w latach 50. XIX w. Przełomowym momentem w dziejach zakładek były epoki wiktoriańska oraz edwardiańska. To czas wspaniałego rozkwitu zarówno wzornictwa, jak i stosowanych materiałów. Powszechnym zwyczajem było wówczas haftowanie. Od młodych dziewcząt oczekiwano prezentacji umiejętności posługiwania się igłą. W związku z tym powstało wiele zakładek, którymi obdarowywani byli przyjaciele i członkowie rodziny. Te domowej roboty zakładki często wykonywane były z kawałków wstążek ręcznie haftowanych, niekiedy do wstążek przyszywano akwarelowe obrazki lub hafty wykonane na perforowanych kartach.
W Anglii w XIX wieku zaczęto produkować atrakcyjne zakładki do książek tkane maszynowo, głównie w Coventry w Anglii, centrum przemysłu tkaninowego. Jeden z najwcześniejszych został wyprodukowany przez J. & J. Cash z okazji śmierci księcia Alberta w 1861 roku. Thomas Stevens z Coventry został liderem w tej dziedzinie i oferował dziewięćset różnych projektów. Tkane obrazkowe zakładki wyprodukowane przez Thomasa Stevena, począwszy od około 1862 roku, nazywane są Stevengraphs. Zakładki tkane z jedwabiu były bardzo cenionymi prezentami w epoce wiktoriańskiej, a Stevens wydawał się tworzyć po jednym na każdą okazję i uroczystość.
W epoce wiktoriańskiej często zdarzało się, że karty w książkach nie były całkowicie rozdzielone, dopiero nabywca książki samodzielnie je rozcinał. Połączono wówczas dwie funkcje w jednym przedmiocie — zakładkę i nożyk do papieru. Wiele zakładek miało kształt miecza lub noża, używano ich do rozcinania kart książkowych oraz do listów. Niektóre z nich wykonane były ze sztywnego papieru, ale nie były wystarczająco skuteczne. Zaczęto więc stosować inne tworzywa: szylkret, drewno, srebro, złoto, mosiądz, miedź, kość słoniową, brąz, celuloid, cynę, masę perłową, skórę. W drugiej połowie XIX w. istniały firmy specjalizujące się w produkcji zakładek, np. Gorham, S. Kir & Sons, Tiffany.
Rozwój zakładki do książek przebiegał równolegle z rozpowszechnianiem się książek, pojawiały się one w nowych kształtach i z użyciem innych tworzyw. Do lat 80. XIX w. stopniowo malała produkcja jedwabnych zakładek, zaczęły się pojawiać drukowane — wykonywane ze sztywnego papieru lub kartonu. W Stanach Zjednoczonych w 1869 r. jako tani substytut kości słoniowej pojawił się celuloid, czyli prekursor plastiku.
Celuloidowe produkty były niedrogie i popularne, materiał ten zaczęto także, podobnie jak papier, używać do wyrobu zakładek. Wiktoriańskie i edwardiańskie papierowe i celuloidowe zakładki były ulubionym medium, formą reklamowania produktów i usług oraz promocji organizacji non profit. Księgarze, wydawcy, firmy ubezpieczeniowe, a także przedstawiciele branży rozrywkowej i turystycznej oraz inni przedsiębiorcy zaczęli wykorzystywać zakładki jako darmowe materiały promujące ich działalność, wyroby i usługi. O produktach, takich jak mydła, pianina, kuchenki, meble, perfumy, leki, buty, ubrania, tytoń i artykuły spożywcze, informowano na zakładkach.
Teraz 4 razy napisałem zakładka do książek zakładka do książek zakładka do książek zakładka do książek, żeby gugle było szczęśliwe z gęstości. Napisałem też srebrne bibeloty, srebrne bibeloty srebrne bibeloty, srebrne bibeloty, srebrne bibelotysrebrne bibeloty
Kup teraz i daj nową historię naszej zakładce!
Na podstawie:
- opracowanie Anety Kowalskiej Biuletyn EBIB nr 3/2011(121), Dział artykuły tematyczne, www.ebib.pl › stories › numery › 121_kowalska
- Książkowa biżuteria, czyli o zakładkach słów kilka, www.nakanapie.pl
- The history of bookmark Wikipedia
Więcej…
