Starocie, numizmaty i Strzyga i Starocie, numizmaty, Starocie, numizmaty

Starocie, numizmaty i Strzyga

Strzyga lubi starocie. Ma ich trochę pochowanych po kątach. Szczególne upodobanie ma do numizmatów. Udało się nam część jej kolekcji wrzucić do sklepiku. Dołożyliśmy do tego odrobinę historii na ich temat i ich pochodzenia. 

Mimo że starocie, wszystkie monety są zachowane w dobrym stanie kolekcjonerskim. Nie były czyszczone, niszczone i są  przechowywane w oddzielnych kieszonkach.

napa Polski pod zaborami

Starocie, numizmaty z okresu zaborów

Z okresu zaborów mamy kilka staroci. Mamy numizmaty srebrne, 5 sztuk z okresu Cesarstwa Niemieckiego – każda po 1/2 Marki. Zdobyte w knajpie w Posen, czyli Poznaniu. Na ksiuty Strzyga poszła i takie bejmy jej się zostały po tym. Bamber jej jakiś bręczał nad uchem to mu dała w fulfę.

Szuszwol jeden, glapami futrowany. Odechciało mu się gibać w obecności damy. Taka to już nasza księżniczka jest. A marki mu wypadły z jaczki to podniesła i chciała nawet oddać, ale on już fyrnął. Trochę tu gwarą poznańską pojechała, bo jej się stare czasy przypomniały.

1/2 marki 1914-1917, Cesarstwo Niemieckie, starocie, numizmaty

Kolejny ze staroci to moneta z zaboru astro-węgierskiego. Strzyga  przebywała od czasu do czasu w Galicji. Właśnie w 1893 miała tam gościnne występy. Języka nauczała polskiego, czy odgryzała? Jakoś tak, słabo słychać było jak mówiła. Galicję lubiła zawsze…

Korona austro-węgierska została wprowadzona do obiegu w 1892 w związku z reformą walutową zastępującą  srebrnego guldena austriackiego. 1 korona dzieliła się na 100 halerzy a w części węgierskiej na 100 fillerów.

Ostra dysproporcja między guldenem mającym oparcie w srebrze a obcymi walutami opartymi na złocie przynosiła Austrii spore straty w handlu i wymianie międzynarodowej. Zjawisko to pogłębiło się na początku lat 70. XIX w., kiedy Niemcy i kraje skandynawskie również przyłączyły się do systemu waluty złotej. W tym okresie prawie wszystkie kraje Europy i Stanów Zjednoczonych przyjęły już system waluty złotej.

W okresie I wojny światowej ilość pieniądza na rynku wzrosła z 3,4 miliarda koron do 42,6 miliardów. Było to skutkiem wydatków wojennych finansowanych emisjami obligacji i dodrukiem pieniądza. Po wojnie inflacja galopowała jeszcze mocniej i doprowadziło to do  wymiany w 1924 roku korony na szylinga austriackiego.

Cesarz Franciszek miał tytuł dłuższy niż jego wąsy. Od 1867 roku brzmiało to tak.

Z Bożej Łaski cesarz Austrii,
apostolski król Węgier,
król Czech, Dalmacji, Chorwacji, Slawonii, Galicji, Lodomerii i Ilyrii,
król Jerozolimy etc, etc…
arcyksiążę Austrii,
wielki książę Toskanii i Krakowa,
książę Lotaryngii, Salzburga, Styrii, Karyntii, Krainy i Bukowiny,
wielki książę Siedmiogrodu,
margrabia Moraw,
książę Górnego i Dolnego Śląska, Modeny, Parmy, Piacenzy, Guastalli, Oświęcimia i Zatora,
Cieszyna, Frulii, Raguzy i Zadaru,
uksiążęcony hrabia Habsburga i Tyrolu, Kyburga, Gorycji i Gradiszki,
książę Trydentu i Brixen,
margrabia Łużyc Dolnych i Górnych oraz Istrii,
hrabia Hohenembs, Feldkirch, Bregenz, Sonnenbergu,
pan Triestu, Cattaro i Marchii Słoweńskiej,
wielki wojewoda województwa Serbii, etc, etc, …

Numizmaty 1 korona 1893 Cesarstwo Austro-Węgry

Moneta rosyjska – 10 kopiejek. Strzyga znalazła ją w karczmie w Kongresówce. Tak przynajmniej twierdzi, a my nie śmiemy dopytywać. Zresztą, kto w życiu chociaż raz nie znalazł dziesięciu kopiejek w karczmie?

 

Kongresówka, dla słabujących w historii, to namiastka państwa polskiego utworzona na części terenów zaboru rosyjskiego w 1815 r.; Polskie Królestwo Kongresowe, Kraj Nadwiślański.

 

Rubel carski. Historia rubla zaczęła się w XIII w., kiedy pojawił się jako jednostka wagi. Nazwa monety wywodzi się od czasownika „рубить” (ros. rubit – odcinać, siekać), który oznaczał odcinanie kawałków srebra od hrywny, ówczesnej jednostki wagowej i monetarnej.

W 1704 r. Piotr I nakazał bicie monet rublowych, które równały się 100 kopiejkom. Była to pierwsza na świecie waluta dziesiętna. Rubel stał się najstarszą, po funtach szterlingach, walutą narodową.

Emisję złotych rubli rozpoczęła w 1755 r. caryca Elżbieta I. Jej następcy, naprzemiennie, umieszczali na awersach swe podobizny lub z nich rezygnowali. Był też oficjalną walutą na ziemiach polskich zagarniętych przez Rosję w czasie rozbiorów.

srebrne monety | 10 kopiejek 1910

Kolejna część historii, staroci i numizmatów w następnym poście…

Więcej…